Muzičko-scenska koreodrama „Jetra“ premijerno će biti izvedena sjutra (23. april) u JU Muzeji i galerije Podgorice sa početkom u 20 sati. Autorka koreodrame je dramaturškinja Teodora Kipa.
Ona kaže da dramaturški osnov za muzičko-scensku koreodramu „Jetra“ nalazi u egzistencijalističkom romanu “Zapisi iz podzemlja” Fjodora Mihajloviča Dostojevskog.
“Podzemni filosof- zapisničar čije misli pratimo u romanu bavi se ljudskom psihologijom, ponajviše sjenkom- tamnim, tananim djelovima naše psihe, racionalno i logično razlažući način na koji je skrojena čovjekova ličnost. Sud piščev je pesimističan, a Dostojevski i sam iznosi u svojim bilješkama koje su pisane paralelno dok je nastajao roman – „Ljudska priroda tako je sazdana da egoizam čini njeno glavno obilježje“, ili pak- „Zavoljeti čovjeka kao samog sebe po zapovjesti Hristovoj- nemoguće je“, ističe Kipa.
Ovaj projekat naziva „Jetra“ iz nekoliko razloga.
“Prvo, jer u prvom pasusu romana rečenica „Mislim da me boli jetra“, para sva čula; Drugi razlog je zanemareni značaj te rečenice kada je u pitanju kritička analiza cjelokupnog romana; Treće je činjenica da je jetra organ koji je najviše izložen hirovima nezdravog života i zadužena je za detoksifikaciju. Čovjek može živjeti sa jednim bubregom, može živjeti i bez slezine, bešike ili čak i bez želuca, ali ne može bez jetre. Ono što pruža malo nade nama i jetri, ali i tematskom značenju ove muzičko-scenske, istoimene izvedbe je njena uporna sposobnost regeneracije. Pitanje ili sukob koreodrame „Jetra“ etičke je prirode: Da li postoji alternativa teoriji razumnog egoizma? Funkcije i specifikacije jetre dozvoljavaju mi da umjetnički predstavim subjektivni odgovor na ovu problematiku”, pojašnjava autorka koreodrame.
Kako je ovo roman koji se bavi moralnim slabostima, uzimajući strast gordosti kao reprezentativnu, a najlukaviju slabost, Kipa je odlučila da koncept ovog djela bazira na tom grijehu.
“U skladu sa gore navedenim, koristiću plesnu loptu/balon (providna lopta koja se često koristi za predstave vezane za ples i kao profesionalni alat za plesače, performere i akrobate; često postavljena u vodi) metaforički predstavljajući sklonost ka nadmenosti i samoljublju- izgleda veliko, ustvari je isprazana i jednostavno naduta”, zaključuje Kipa.
Foto: JU “Muzeji i galerije Podgorice”
