Predstava „Očevi i oci“, Narodnog pozorišta iz Beograda, rađena prema istoimenom romanu Slobodana Selenića, u dramatizaciji Kate Đarmati i režiji Veljka Mićunovića, uvrštena je u takmičarsku selekciju ovogodišnjeg Međunarodnog festivala glumca, i to sa razlogom – riječ je o pozorišnom komadu za koji je, na premijeri u Beogradu u aprilu, a zatim i na gostovanjima u drugim gradovima Srbije, kritička i laička javnost imala je samo riječi hvale.
Gdje god da je igran, ispraćen je burnim ovacijama, a tako je bilo i u Nikšiću. Publika je u dahu ispratila priču o tri generacije građanske aristokratske porodice Medaković, čije su sudbine usko vezane za društvene i istorijske okolnosti prve polovine 20. vijeka.
Siže predstave je sledeći: Stevan, mladić koji je odrastao uz oca Milutina, strogu dadilju i epske pesme, tokom studija u Bristolu zaljubljuje u Engleskinju Elizabetu, uzima je za suprugu i sa njom ima sina Mihajla. Postepeno, kulturološke razlike postaju sjeme razdora, a žrtva narušenih međuljudskih odnosa je Mihailo koji se priključuje partizanskom pokretu i gine, što dovodi do konačne propasti porodice Medaković.
Glumac Miloš Đorđević ističe da je osnovna premisa ovog komada, a tiče se uloge oca u patrijahalnoj porodici, nešto što je vrlo blisko i savremenom poimanju porodice u našem društvu.
Jedan od razloga koji dovodi do sloma porodice Medaković, ali i koji je uzrok problema sarmenog društva je nerazumjenje i neprihvatanje promjena, na ličnom i kolektivnom nivou, kazala je glumica Sena Đorović
Kompletna glumačka ekipa predstave koju osim Đorđevića i Đorović čine Nikola Rakočević, Aleksandar Vučković, Vanja Milačić, Vanja Ejdus, Iva Milanović i Nikola Ristanovski i na premijeri u Nikšiću potvrdila je visoko glumačko umijeće bravurozno dočaravši likove Selenićevog romana.
Iako se svrstava u klasike domaće književnosti, roman „Očevi i oci“ nije doživio mnogo inscenacija. Prethodno je to, davne 1990., učinio Atelje 212, u čijoj produkciji su glavne role bile povjerene Đuzi Stojiljkoviću, Tanji Bošković i Tihomiru Staniću.
Mina Gezović
video:RTNK
foto:Nikšićko pozorište/screenshot
