Umjetnica iz Nikšića Milka Delibašić svoje radove sjutra će predstaviti publici u Podgorici.
Izložba pod nazivom “Katedrala sopstva” biće otvorena u Galeriji Art (Ul.Vučedolska) u 20h.
Izložba će trajati do 31. Oktobra.
Biografija Milke Delibašić:
Delibašić Milka (Nikšić, 1989.) je multimedijalna umjetnica. Njeno stvaralaštvo obuhvata crtež, video instalacije, performans i druge forme umjetnosti, kroz koje istražuje kompleksnost emocija i društvenih fenomena, ističući ličnu dimenziju kao temelj svog umjetničkog stvaralaštva.
Takođe se bavi preispitivanjem prirode samog medija, promišljajući odnos performativnosti tijela i performativnosti slike tog tijela. Svojim radom nastoji da podstakne publiku na dublje razumijevanje i refleksiju o vlastitim iskustvima, otvarajući dijalog o emocionalnim i psihološkim aspektima postojanja.
Diplomirala je na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju, na studijskom programu Grafika, a master studije iz prostorne multimedijalne umjetnosti završila je na Kineskoj akademiji likovnih umjetnosti u Handžou.
Studijski je boravila na Fakultetu za savremenu umjetnost u Pont-Avenu (Francuska), i dobitnica je EasternEurope granta za pohađanje kursa na Internacionalnoj ljetnjoj akademiji likovnih umjetnosti u Salzburgu (Austrija).
Predstavljala je Crnu Goru na prestižnom Bijenalu mladih Mediterranea 17 u Milanu 2015. godine, kao i na Igrama frankofonije u Nici 2013. godine. Pored toga, njen rad je višestruko nagrađivan,a među važnijimnagradama jedržavna nagrada „Petar Lubarda“ za 2018. godinu. Aktivno učestvuje na brojnim radionicama i grupnim izložbama, kako u Crnoj Gori, tako i u inostranstvu.
„Katedrala sopstva“ je rad složenije konstrukcije, koji integriše medij performansa, videa, instalacije i zvuka. Svi ti elementi su u službi kreiranja jedne atmosfere koja je projekcija mentalnih stanja. Sopstvo referiše na naš lični identitet, na sve ono što pripada prostoru svjesnog i nesvjesnog, a što opet čini naše biće. Katedralu sopstva karakteriše dijalektika spoljašnjeg i unutrašnjeg čovjekovog prostora. Značenje tog naziva je dvosmisleno: ono označava tijelo koji je prvi prostor u kom sopstvo obitava, kao i sam prostor u kom se projektuju stanja (fizički prostor u kom se odvija performans). Tijelo se u ovom radu javlja kao singularnost i kao mnoštvo. Kreirani prostor je intimni prostor u kom performeri, u stanju pasivnosti, budni sanjaju. Njihov ‘’san’’, projektovan na zidu, kroz pokrete njihovih tijela prikazuje stanje duha.
