U Crnoj Gori dosad je licencirana 31 nevladina organizacija za pružanje 49 usluga iz oblasti socijalne i dječje zaštite, saopšteno je za portal Dnevno iz Ministarstva rada i socijalnog staranja (MRSS)
Nikolina Miljić iz Saveza slijepih Crne Gore ukazala je nedavno za taj portal da mnoge organizacije, pa i njena matična sprovode određene servise, iako za njih nemaju licencu, koje je, kako je istakla, dužno da obezbijedi upravo MRSS.
Napomenula je i da je broj licenciranih pružalaca usluga u Crnoj Gori mali, uzimajući u obzir potrebe svih pojedinaca u zajednici.
Tvrdi i da je proces licenciranja veoma komplikovan, dug i zahtjevan. Prema njenim riječima, u aspektu licenciranja treba napraviti fleksibilniji sistem, kako bi imali više licenciranih usluga.
Koja je procedura za dobijanje licence?
Kako su iz MRSS kazali za taj portal, u skladu sa Zakonom o socijalnoj i dječjoj zaštiti, u njihovoj je nadležnosti da izdaju licencu za obavljanje djelatnosti u oblasti socijalne i dječje zaštite, a da je pružalac usluge dužan da prije otpočinjanja obavljanja djelatnosti pribavi licencu.
Iz Ministarstva rada i socijalnog staranja detaljno su objasnili koje procedure treba obaviti za dobijanje licence.
“Pravilnikom o bližim uslovima za izdavanje, obnavljanje, suspenziju i oduzimanje licence za obavljanje djelatnosti socijalne i dječje zaštite propisano je da se uz zahtjev za izdavanje licence, između ostalog, prilaže: rješenje da je pružalac usluge upisan u odgovarajući Registar akt o osnivanju; statut; akt o unutrašnjoj organizaciji i sistematizaciji radnih mjesta, ako ima više od deset zaposlenih; licenca za rad za stručne radnike”, objašnjavanju iz Ministrastva.
Osim toga, kako su naglasili, neophodno je dostaviti i ugovor o radu ili drugi ugovor zaključen sa stručnim radnikom, stručnim saradnikom i saradnikom; osnov prava korišćenja objekta i skica prostora u kojem se pruža usluga; program pružanja usluge (broj korisnika, procjena, planiranje i aktivnosti za pružanje konkretne usluge); procedure koje pružalac usluge obezbjeđuje u skladu sa propisom kojim se uređuju bliži uslovi za pružanje i korišćenje usluge, kao i normativi i minimalni standardi usluge za koju se podnosi zahtjev za izdavanje licence kao i dokaz o uplati administrativne takse, saglasno zakonu..
“Osim dokaza iz stava 2 ovog člana, pružalac usluge smještaja u ustanovu, prihvatilišta, svratišta i dnevnog boravka, dužan je da dostavi i: 1) popis opreme, dokaz o obezbijeđenim sanitarno-tehničkim i higijenskim uslovima za rad; 2) stručni nalaz, odnosno izvještaj o izvršenim pregledima i ispitivanjima sredstava za rad sa ocjenom da su na njima obezbijeđene propisane mjere zaštite i zdravlja na radu; i 3) dokaz o ispunjenosti uslova zaštite od požara”, precizirali su iz Ministarstva.
Nema neriješenih zahtjeva za dobijanje licence
Na pitanje koliko je trenutno organizacija koje su kreirale i razvile usluge ili servise podrške za život u zajednici, a koje su u procesu licenciranja iz Ministarstva kažu da je taj broj 17.
Ističu i da nema neriješenih zahtjeva za izdavanje licence za obavljanje djelatnosti socijalne i dječje zaštite.
Na pitanje našeg portala šta su konkretno preduzeli kada je riječ o servisima podrške za život u zajednici odgovorili su kako su odredili učešće države u sufinansiranju troškova usluge dnevnog boravaka za djecu i mlade sa smetnjama i teškoćama u razvoju.
Osim toga, kako navode, utvrdili su i cijene za usluge: dnevni boravak za djecu sa problemima u ponašanju, boravak za djecu i mlade sa smetnjama i teškoćama u razvoju koju pruža JU Dječji dom „Mladost“ Bijela, pomoć u kući i personalna asistencija.
“I u narednom periodu planirano je razvijanje i uspostavljanje usluga podrške za život u zajednici kao najadekvatnijeg oblika zaštite korisnika koje podrazumijevaju boravak korisnika u najmanje restriktivnom okruženju”, zaključuju iz Ministarstva.
Foto: Mina
