Da zbog neravnomjerne regionalne razvijenosti, Andrijevicu prate brojni negativni bilansi, ukazuju i najnoviji podaci o broju zaposlenih i nezaposlenih lica u ovoj nerazvijenoj opštini na sjeveru Crne Gore.
Naime, prema podacima Zavoda za zapošljavanje Crne Gore, stopa nezaposlenosti u Andrijevici iznosi 58,71 odsto. Evidentirano je da Andijevica ima 600 uposlenih, dok na birou rada posao čeka 786 lica. Ako se ovome doda da Andrijevica koja, prema još uvijek nezvaničnim rezultatima popisa, broji ispod 4.000 stanovnika, ima oko 600 penzionera i znatan broj lica koja primaju socijalna davanja, onda se ova opština ničim ne može uporediti sa nekim primorskim gradovima. Tim prije, jer ni u jednoj primorskoj opštini stopa nezaposlenosti ne prelazi deset procenata, s tim što je u Kotoru najniža i iznosi svega 1,79 odsto. Ako se zna da stopa nezaposlenosti na državnom nivou iznosi 11,56, a u Podgorici 4,63 odsto, lako je ustanoviti da dosadašnji planovi i strategije nijesu dali pozitivne rezultate po pitanju uspostavljanja ujednačene regionalne razvijenosti u Crnoj Gori.
Sa takvom konstatacijom saglasan je i predsjednik Opštine Andrijevica Željko Ćulafić, ukazujući da se u narednom periodu sa državnog nivo mora više pažnje posvetiti smanjivanju regionalnih razlika.
– Svakako da se moramo dobro pozamisliti nad podacima o stopi nezaposlenosti u Andrijevici. Međutim, moramo govoriti i o tome da je u datim okolnostima teško motivisati ljude da se mimo opštinskih i državnih institucija prihvate nekog posla, ili sami pokrenu sopstveni biznis. To je stvar koja mora da zainteresuje one koji se u Crnoj Gori sa državnog nivoa bave socijalnom i ekonomskom politikom. Takođe, neravnomjerni regionalni razvoj doveo je do ovakvog stanja gdje u Andrijevici imamo više lica na birou rada nego onih koja su radno angažovana, što svakako nije slučaj sa nekim drugim razvijenijim gradovima. I ovim pitanjem država treba dobro da se pozabavi i da traži neku regionalnu ravnotežu kako bi se stanje bar donekle popravilo – naglasio je Ćulafić.
Podaci govore da su i demografska kretanja stanovništa najizraženija u opštinama poput Andrijevice, gdje je procenat nezaposlenosti najveći. Ćulafić dodaje da država mora posebno da ima u vidu činjenicu da regionalne razlike u Crnoj Gori posebno utiču na iseljavanje naroda iz Andrijevice.
– Podaci da u Andrijevici ove godine imamo 28 prvaka i da je naša srednja škola u prvi razred upisala 18 učenika nikoga ne mogu ostaviti ravnodušnim. Oni najbolje govore o regionalnim razlikama, jer ovdje se školski objekti na seoskom području zatvaraju, dok su učionice u podgoričkim školama prebukirane. Mi sa lokalnog nivoa trudimo se da damo doprinos da mladi ljudi ostaju da žive u svom zavičaju i da tu formiraju svoje porodice, ali država je ta koja treba kroz dugoročne planove da pokuša da na pravi način odgovori ovako alarmantnoj situaciji. Jer ako svi zajedno ne preduzmemo neke efikasnije interventne mjere, onda će se Andijevica i dalje suočavati sa ovako negativnim bilansima– istakao je Ćulafić.
Posrnula privreda uvećala nezaposlenost
Za vrijeme tranzicionih procesa u opštini Andrijevica došlo je do zatvaranja proizvodnih pogona, čime je oko 1.000 radnika ostalo bez posla. Zatvoren je pogon fabrike kože „Polimka“, u kojem je nekada radilo blizu 200 radnika. Sličnu sudbinu doživio je i pogon „Komovi“, koji je poslovao u sastavu beogradskog „Soko Štarka“, gdje je nekad svoje plate zarađivalo blizu 200 uposlenih. Fabrika ventilacione opreme „Termovent“ upošljavala je 160 ljudi, privatizovana je od strane beogradske „Montaže“, da bi nakon toga prestala sa radom. Krajem osamdesetih godina ugašeno je i preduzeće „Mermer“, koje je u jednom momentu brojalo preko 100 uposlenih. Sa radom je prestalo i trgovinsko preduzeće „1. maj“, kao i andrijevička i konjuška poljoprivredna zadruga, dok su prilikom transformacije Šumskog preduzeća ugašene pojedine radne jedinice, čime je znatan broj radnika preseljen na biro rada.
Foto: Dan