Ni do današnjih dana javnost nije zvanično upoznata gdje je i na koji način završila oprema koja je 2009. godine instalirana u beranskom selu Šekular radi proizvodnje sira.
Odgovor nije stigao ni od pravosudnih organa od kojih su mještani Šekulara tražila da preispitaju dešavanja koja su pratila otvaranje i zatvaranje pogona u njihom selu nazvanog „Planinka“.
– Sva dešavanja oko sirare u Šekularu su diskutabilna. Od otvaranja do zatvaranja. Prvo lažirani su podaci o broju stočnih grla u ovom kraju, jer se kasnije ispostavilo da nema dovoljno mlijeka za organizovanje proizvdnje projektovanih količina sira. Na kraju neko je u tajnosti odnio mašine bez našeg znanja, iako je ovaj pogon bio namijenjen za zaustavljanje iseljavanja lokalnog stanovništva i razvoj stočarstva na ovom području. Zaprepašćujuće je da ni tužilaštvo, niti bilo ko drugi, nije preispitao sva ta dešavanja iako tu sigurno ima elemenata krivičnih djela – naglašava Vesko Davidović, mještani Šekulara.
Podsjećamo, siraru nazvanu „Planinka“ u ljeto 2010. godine, u društvu čelnika Opštine Berane zvanično je u rad pustio tadašnji ministar poljoprivrede Milutin Simović i to uz pompeznu najavu da će se u njoj proizvoditi polutrajni sir visokog kvaliteta. Inače, dva slična otvaranja sirare obavljena su, uz prisustvo stranih donatora, godinu dana prije toga, u sklopu predizborne kampanje koalicije DPS-SDP uoči lokalnih izbora. Na svečanom otvaranju „Planinke“ naglašeno je da je za cijeli projekat utrošeno oko 150.000 eura od čega je 80 odsto sredstava obezbijedilo udruženje njemačkih zadruga i Rajfajzan konferencija DGRV. Takođe, saopšteno je da je su u izgradnji sirare učestvovali Ministarstvo poljoprivrede, Opština Berane, Mjesna zajednica Šekular i Zadružni savez Crne Gore i da ona ima mogućnost da dnevno preradi do 1.500 litara mlijeka.
Međutim ispostavilo se da je ovaj projekta, zbog niza otežavajućih okolnosti, a prije svega zbog nedostatka mlijeka, unaprijed bio osuđen na propast. Tako je „Planinka“ radila samo povremeno sa dužim prekidima, kada je mlijeko, uz neznatan otkup od mještana, obezbjeđivano na način što je terenskiom vozilima dopremano iz beranske mljekare „Zora“, kako bi se od njega u Šekularu proizvodio polutrajni sir. Sirara je definitivno zatvorena septembra 2013. godine, da bi odmah nakon toga raspoložive mašone i oprema, bez ikakvog objašnjena zvaničnika, nestali u nepoznatom pravcu.
Promašene investicije
Sirari u Šekularu prethodila je i izgradnja fabrike sira u selu Konjuhe kod Andrijevice. Međutim, i taj pogon je radio samo kratko i već desetak godina se nalazi van funkcije. Slična sirara je svojevremeno napravljena i u Brezojevicama kod Plava, ali ona nije nikada proradila. Poznato je da su i pojedini stočari na sjeveru Crne Gore odmah nakon instaliranja zatvarali svoje mini sirare iako su za njih dobijali podsticajna sredstva od države. Takođe, ostalo je nepoznato šta se desilo sa dva velika laktofriza za čuvanje mlijeka koja su prije petnaestag godina, zahvaljujući donatoraskm sredstvima, u visini od poko 200.000 eura stigli na područje opštine Andrijevica. Sve to ukazuje o promašenim ulaganjima u oblasti mljekarskog sektora na sjeveru države.
Foto: Dan/Darko Jovović
