Primjer opštine Andrijevica jasno pokazuje da decenijama ništa nije urađeno na oživljavanju privrednih aktivnosti na sjeveru Crne Gore.
Iako je to uporno najavljivano sa najviših državnih adresa, na području andrijevičke opštine nije došlo do otvaranja proizvodnih pogona na mjestima gdje su nekad uspješno radile brojne fabrike. To se nije desilo ni nakon poslednjih političkih promjena u Crnoj Gori, čime je stepen privrednih aktivnosti u ovoj opštini sveden na minimum. Raspoloživi podaci ukazuju da je svega nekoliko desetina radnika angažovano na poslovima koji se tiču proizvodnih djelatnosti od kojih mnogi nijesu prijavljeni, već rade na crno. Takođe, podaci govore da su svi nekad uspješni privredni kolektivi u Andrijevici doživjeli uvođenje stečaja, a kasnije i potpuno zatvaranje, čime je oko hiljadu radnika ostalo bez posla, što je svakako uticalo da ova opština doživi sveukupnu razvojnu stagnaciju i nagli odliv stanovništva.
Predsjednik Opštine Andrijevica Željko Ćulafić navodi da investitori nijesu došli iako su sa lokalnog nivoa preduzimane aktivnosti da se stvori povoljniji ambijent za oživljavanje privrede.
– Pokušali smo da privučemo investitore. Međutim, brojni negativni faktori su uticali da se to ne desi, od ratovima izazvane nestabionosti u čitavom svijetu do privrednog ambijenta u Crnoj Gori i oruženju i nedovoljne posvećenosti same države da se krene sa mrtve tačke. Očekujemo da će država imati više sluha za potrebe stanovnika Andrijevice i da će uložiti maksimalne napore u cilju otvaranja proizvodnih pogona i održivih radnih mjesta u privredi – naveo je Ćulafić.
Za vrijeme tranzicionih procesa u andrijevičkoj opštini zatvoren je pogon fabrike kože „Polimka“, u kome je nekada radilo blizu 200 radnika. Sličnu sudbinu doživio je i pogon „Komovi“, koji je poslovao u sastavu beogradskog „Soko Štarka“ gdje je nekad svoje plate zarađivalo blizu 200 uposlenih. Fabrika ventilacione opreme „Termovent“ upošljavala je 160 ljudi, privatizovana je od strane beogradske „Montaže“, da bi nakon toga prestala sa radom. Krajem osamdesetih godina ugašeno je i preduzeće „Mermer“ koje se bavilo trgovinom i ekspoatacijom mermera u dijelu planine Željevice. Ono je u jednom momentu brojalo preko 100 uposlenih. Sa radom je prestalo i trgovinsko preduzeće „1. maj“, kao i andrijevička i konjuška poljoprivredna zadruga, dok su prilikom transformacije Šumskog preduzeća ugašene pojedine radne jedinice.
Bivši zaposleni u andrijevičkim fabrikama ističu da sadašnji izgled industrijske zone u Andrijevici jasno ukazuje da država ništa ne radi da na području Vasojevića dođe do oživljavanja proizvodnje.
– Nasuprot očekivanom, u brojnim privrednim kolektivima sprovođene su nezakonite radnje, što je i dovelo do ovako poraznog stanja. Svih ovih godina suočavali smo se samo sa deklarativnim zalaganjima o obnavljanju fabrika, jer nijesu preduzete nikakve mjere da se ovakvo stanje promijeni, što sve zajedno ne uliva nadu da za ovaj kraj dolaze bolji dani – zajednička je ocjena predstavnika bivših radnika.
Ništa ni od pogona u bivšim karaulama
nicijativa mještana potkomovskih sela o sanaciji tri karaule u mjestima Đuliće i Kuti, koje su svojevremeno pripadale nekadašnjoj Jugoslovenskoj narodnoj armiji, još uvijek nije pretočena u djelo. To se nije desilo iako je iz nadležnih institucija isticano da se ozbiljno razmišlja da se na mjestu bivših karaula instaliraju turistički i proizvodni potencijali.
– Uporno je najavljivano da se na mjestu bivših karaula mogu instalirati turističko-uslužni sadržaji, ili neki proizvodni pogoni koji bi pružali mogućnost za otvaranje novih radnih mjesta. Zna se da bi to bila korisna stvar, jer narod sa ovog područja konstantno odlazi prije svega što nema gdje da radi. Međutim, država još uvijek nije prepoznala opravdanost ove inicijative koju je pokrenulo loklano stanovništvo, što potvrđuje da nas niko ne sluša – tvrde mještani Potkomovlja.
Foto: Dan
