Episkop budimljansko-nikšićki Metodije danas je obavio veliko osvećenje crkve Svetog Jovana Krstitelja u banjskom selu Tupan.
Hram je zadužbina bratstva Komnenović, a gradila su ga 1510. godine braća Komnenović. Najstarija je crkva u plemenu Banjani i zaštićeni je spomenik kulture prve kategorije.
Član Crkvenog odbora, inače predsjednik Opštine Tivat, Željko Komnenović istakao je da je obnova bratstveničke crkve u kontinuitetu rađena od 1987. godine, te da je hram u potpunosti obnovljen i danas je najljepši u cijelim Banjanima. Komnenović se zahvalio svima koji su učestvovali u tom bogougodnom djelu.
„Predanje kaže da je prije Kosova podignuta i da su u njoj Komnenovići koji su bili stara hercegovačka vlastela u njoj se pročestili i krenuli u boj na Kosovo. Bili su u vojsci Vlatka Vukovića, vojvode hercegovačkog. Kažu da je kasnije ta crkva više puta paljena čak je i zatrpavana da bi se sakrila i spasila od tuđinske najezde.
Ono što je zanimljivo i jedinstveno za ovu crkvu jeste to da na ovom dijelu Banjana ne žive Komnenovići, tu je naša crkva, naše groblje. Na ovom prostoru žive naše komšije, prijatelji i kumovi, Kilibarde i Erakovići koji su se kasnije naselili u ovo područje, a naši preci su se preselili nekoliko kilometara sjevernije u zaseoku Lastva u kome su i danas ostale kuće i kučišta starih Komnenovića i onih koje smo mi zapamtili“, podsjetio je Komnenović na istorijat hrama.
Komnenovići su iz Tupana odselili nakon što su, kako kaže priča koja se prenosi generacijama, pobili majstore koji su gradili crkvu. Navodno su zgriješili sa jednom odivom Komnenovića. Od tog bratstva, nakon rasejanja, nastalo je i nekoliko drugih kao što su Tupanjci, Tupanjani, Rogami, Bojovići…
Njihovi predstavnici prisustvovali su današnjem osvećenju crkve.
Tokom svete arhijerejske liturgije i osvećenja vladici Metodiju sasluživalo je sveštenstvo i monaštvo eparhija budimljansko- nikšićke i zahumsko – hercegovačke kao i Mitropolije crnogorsko- primorske.
„Da bismo življeli u zajednici moramo da praštamo. To je prvo što nam je i jedino ostavio Hristos u molitvi Oče naš, da oprostimo i mi svima i da tako se nadamo otpuštenju grijehova i da nam Bog oprosti sagrešenja naša. Ne postoje zajednice savršene u kojima nema trvenja, prepirki, zamjerki, konflikata, svađa. To ne postoji jer ovo je zemlja, ovo nije raj. Ali ima jedan spasonosni lijek za to koji nam je Hristos ostavio, a to je opraštanje drugom. A ne možemo drugom oprostiti ako se nismo smirili. A šta znači biti smiren- to je prvo blaženstvo koje je Hristos svojim učenicima i narodu rekao na Gori kad je besjedio – blaženi su siromašni duhom, to jest smireni, koji o sebi visoko ne misle, koji nisu naduti, naduveni, nadmeni, koji ne gledaju sve sa visine, ne misle da su oni nešto posebno i jedino, nego skromno misle o sebi“, rekao je između ostalog episkop Metodije.
Sveštenik Dražen Tupanjanin iz Eparhije zahumsko-hercegovačke rekao je da „crkve i hramovi svjedoče o tome da nam je Bog došao među nas, da želi da obnavljamo svoje srce i dušu“.
„A to se najbolje radi kada se obnavlja hram i zato svaka obnova hrama ne treba da bude razdor nego treba da bude sloga, ne treba da bude prepirka nego treba da bude ljubav, ne treba da bude zanovijetanje nego treba da bude podnošenje jednih i drugih u ljubavi. Daj bože da to bude i ovdje i na svakom mjestu gdje se slavi ime božije. Ovdje na ovom mjestu življeli su i moji preci. Mi smo prije nekih vijek i po otišli iz ovog sela u Trebinje, ali hvala Bogu nismo zaboravili i sjećamo se svojih korijena. Ali ono što je najvažnije nisu naši genetski korijeni nego korijeni naše vjere. Vidimo ovdje ove krstove pod kojima su naši preci sahranjivani, znakove nade, znakovi ljubavi, blizine božije. Tako svaki put kada se osvrnemo na groblju to je poruka koju treba naše oči da upiju, naše srce treba da primi i koja treba da se projavi u našem životu kroz ljubav, kroz praštanje, kroz milosrđe, kroz sve ono što je odsjaj života, carstva koje se približilo i koje je prava istina i našega života i ovoga svijeta“, istakao je sveštenik Tupanjanin.
Tokom liturgije svetu Tajnu krštenja primio je najmlađi Komnenović, Vukan Goranov. To je prvo krštenje u bratstveničkoj crkvi nakon dugo godina.
Sabranim oko osveštane bratstveničke crkve obratio se profesor Veselin Matović koji je podsjetio na istorijat hrama i bratstva Komnenović. Kako je Matović istakao, danas se raduju sve duše predaka.
Matović je kazao i da su Komnenovići među Banjanima uvijek uživali poštovanje i ugled kao tihi, čestiti, mudri i gostoljubivi ljudi i domaćini.
U programu su učestvovali Ognjen i Jelena Koprivica.
Narodni guslar Đorđije Koprivica premijerno je izveo pjesmu o Damjanu Komnenoviću koji je sa braćom zidao crkvu u Tupanu. Tu pjesmu je 1953. godine u američkom „Srbobranu“ objavio čuveni etnolog Andrija Luburić.
Nastupila je i muška pjevačka grupa „Banjani“ kojima je Željko Komnenović u ime bratstva i Crkvenog odbora u znak zahvalnosti darivao gusle.
Moderator programa bila je Marijana Tomić.
Biljana Brašnjo
foto: RTNK
