Mitropolit crnogorsko-primorski Joanikije izvršio je malo osvećene crkve Svetog velikomučenika Georgija u selu Trsa kod Plužina. Potom je u tom obnovljenom hramu sa episkopom budimljansko-nikšićkim Metodijem i brojnim sveštenstvom služio svetu arhijerejsku liturgiju uz molitveno učešće vjernog naroda. Pojao je hor „Prepodobne mati Angeline“ kojim rukovodi profesor Ana Bojić.
Crkva Svetog Georgija na Trsi (Pivska planina) smatra se među najstarijim u plužinskoj opštini. Kao Saborni hram 1899.godine sagradio ju je kralj Nikola Petrović i od tada okuplja bratstva Trse i okolnih sela koja su krajem 2017. godine s blagoslovom tadašnjeg episkopa budimiljansko-nikšićkog Joanikija, pokrenula detaljnu obnovu svoje svetinje.Tada je formiran Crkveni odbor na čelu sa Milošem Jokanovićem.
Besjedeći vladika Metodije je istakao da je crkva na Trsi „lađa spasenja“ ne samo naroda koji se tu, živio i umirao, sahranjivao se oko te svetinje, nego svih onih koji su tu dolazili, prolazili i priticali joj da se Bogu pomole, kako bi se njihove molitve čule u nebeskom Carstvu Hristovom.
„Gospod neka nas udostoji svog prisustva i svoje posjete blagodatne spasenja, kao što je udostojio naše pretke, i vjerujemo i nadamo se u to, koji su se okupljali oko ove svetinje, koji su se povlačili u gore, u samoći, moleći se Bogu vjekovima, kad su bili napadnuti od raznih osvajača i imperija, kao što se Isus povlačio u goru i molio Ocu svome; tako se i naš narod povlačio u ove planine i gore, na koje smo se mi danas okupili, moleći se Bogu. Na kraju je Bog dao i slobodu, oslobodivši se prvo od grijeha, đavola i od svih loših osobina i međusobnih zađevica, svađa i prepirki, tako nas je posle oslobodio i od spoljašnjih neprijatelja“, besjedio je episkop Metodije.
Obnovom hrama, kazao je mitropolit Joanikije, Trsa je doživjela punoću radosti duhovne. Može se zamisliti, besjedio je mitropolit, kakva je punoća bila 1899.godine kada je ta svetinja podignuta, koliko je tada naroda tu bilo, koliko đaka po školama, ovaca po pasištima. Iako se vremena mijenjaju vjera se ne mijenja, već ona, čast i poštenje uvijek imaju istu sadržinu i značenje i daju smisao životu. Mitropolit je kazao da ljudi, iako su se odselili, nijesu zaboravili svoje korijene, već njeguju pamćenje i sjećaju se svog zavičaja, rođenog ognjišta, grobova svojih predaka, a posebno svojih svetinja, i to je ono što posebno raduje.
“Evo, događa se pred našim očima nešto čudesno. Ovi krajevi i ove svetinje, koje su izgledale napuštene, i ognjišta napuštena, i grobovi zaboravljeni, oni sada, povratkom našeg naroda vjeri, daju novu snagu i novu svježinu našem rodu i objedinjavaju nas u Duhu Svetome. Jedino i pravo jedinstvo među ljudima je jedinstvo u Duhu Svetome”, rekao je mitropolit Joanikije.
Crkva objedinjava sve i čini svakoga bliskog jedno drugome.
“Kao što su vaši preci nekada u svoje vrijeme, kada su ovaj hram podigli, završili i osveštali, doživjeli punoću radosti, i mi danas tu punoću radosti i duhovnoga bratskoga jedinstva ovdje uživamo. Ali, možda više zahvaljujući vašim precima nego vama samima, zato što je teže njima bilo tada podići ovako veliki i lijep hram u ovome selu, nego danas saborni hram u nekome gradu. Oni su ga podizali u slavu imena Božijega i radi učvršćenja svete pravoslavne vjere, kao znak svoje vjere da se imaju gdje sabirati i Bogu moliti, ali i da ostave jasno zavještanje svome potomstvu”, besjedio je mitropolit.
Za pokazanu ljubav i dobročinstvo prema svojoj svetoj crkvi, a naročito prilikom obnove hrama Svetog velikomučenika Georgija, episkop Metodije arhipastrirkim gramatama odlikovao je Rada Živkovića, Aleksandra Milosavljevića, Žarka Kaluđerovića, Hajriza Brčvaka i Miloša Jokanovića.
Priređen je bogat kulturno-umjetnički program.
O crkvi (eparhija.me):
Crkva Svetog Georgija sagrađena je poslije Hercegovačkog ustanka. Negdje se navodi da je izgrađena 1899. kao saborni hram sela: Podmilogore (naseljavaju Jokanovići), Herceg strane (Krunići, Balandžići, Bjelakovići), zaseok Kulić (Kulići i Gredići), Donji i Gornji Unač (Krunići, Miličići, Ušćumlići i Mirkovići) i centra MZ Trsa (Jokanovići, Kraljačići, Dondići). Hram je obnovljen 1967. a kako je prilična oštećenja pretrpio u vrijeme zemljotresa na crkvenom zdanju je urađeno injektiranje 2004. i time donekle zaštićeno od daljeg propadanja.
Selo Trsa nalazi se na Pivskoj planini na nadmorskoj visini od 1.450 metara. U neposrednoj blizini sela, koje je na dvanaestom kilometru regionalnog puta Plužine-Žabljak, su živopisni kanjoni rijeka Pive, Tare i Sušice, a samo selo je smješteno ispod obronaka gorostasnog Durmitora.
foto:eparhija.me/mitropolija.com
