Uoči praznik Uspenja Presvete bogorodice, u nedjelju 27. avgusta, Episkop budimljansko-nikšićki Metodije, nakon odsluženeg prazničnog večernjeg, u manastiru Svetog Jovana Krstiteja na Zagrađu, u čin male shime postrigao je protojereja-stavrofora Đorđa Orovića, penzionisanog sveštenika, davši mu ime Stefan po Svetom Stefanu Dečanskom.
Sveštenstvu, monaštvu i vjernom narodu, sabranom u činu monašenja, besjedio je Vladika Metodije, rekavši da su se okupili u manastiru Zagrađe u pretprazništvu velikog praznika Uspenija Presvete Bogorodice, koja je Majka Živonosnog Istočnika.
„Još od svog rođenja u Istoku kod Peći o. Stefan je gredio, od svojih prvih koraka ka tom Istoku sa visine, prolazeći kroz Kosovo i Metohiju, čuvajući ispod svojih trepavica sve svetinje te svete zemlje, učeći se pokraj najvećih naših učitelja tog vremena u Prizrenskoj bogosloviji Patrijarha Pavla i Patrijarha Irineja. Onda, prohodeći kroz život kako je Gospod njemu odredio, on se sa vjerom dubokom prihvatio sve što je dolazilo iz ruke Gospodnje i osnovao je svoju porodicu, Bog mu je dao divnu suprugu, lijep porod i divnu svešteničku službu, koju je od primorja do Niša i južne Srbije, pa ponovo do manastira Prevlake ophodio, služeći svetim oltarima i napajajući se blagodatnim energijama Istoka sa visine“, kazao je Episkop budimljansko-nikšićki Metodije.
Taj plamen za intenzivije predavanje Gospodu o. Stefan je, dodao je Vladika, gajio u svom srcu tokom cijelog života, i na kraju se rasplamsao te je ispovijedio želju da krene monaškim životom.
„Monaštvo, kao novo krštenje, kao umiranje za sve što je zemaljsko, privremeno, prolazno i kratkotrajno u ovom životu, je slika još dubljeg vezivanja za nebeskog Oca našeg i za sve one koji su se duboko sa Njim i za Njega vezali u svim vjekovima ljudske istorije do dana današnjeg i koji će se vezati do kraja svijeta i vijeka“, besjedio je Vladika.
Svi koji hoće da idu za Gospodom, da nose Njegov „blagi jaram“ i breme, ništa od toga, po riječima Episkopa Metodija, svojim snagama ne bi mogli ispuniti bez Njegove velike milosti i pomoći.
„On nam sve daje ne štedeći i bezrezervno, a jedino što On traži to je srce naše, srce monaha novopostriženog Stefana i njegovu najdublju, unutrašnju odluku srca i riješenost da se u potpunosti preda Bogu nebeskom u smirenju koje je jedino potrebno i koje su krila na kojima će Gospod da nas uznese u Carstvo nebesko. Kao što je oholost i gordost svukla anđela svjetlog s neba, tako će duboko smirenje otpalu ljudsku prirodu ponovo popeti ne nebo vaskrsenjem Hristovim i vjerom u Njega.
„Neka je sa srećom našem bratu Stefanu monaški postrig i angelski lik koji je uzeo na sebe, promjenio je ime, nanovo se rodio. Da ga Gospod ukrijepi na njegovom putu“, poručio je Vladika budimljansko-nikšićki Metodije.
Senka Čolović Šumić
Foto: RTNK
