Osnovni sud na Cetinju donio je presudu kojom se usvaja tužbeni zahtjev Prijestonice Cetinje protiv tuženog „Manastir cetinjski“ i nakon zaključene glavne i javne rasprave donio presudu kojom se poništava sudsko poravnanje zaključeno na Zapisniku o glavnoj raspravi u predmetu P.br. 216/98 po tužbi tužioca Manastira cetinjskog protiv tužene tadašnje Opštine Cetinje od 30 marta 2000. godine.
Poravnanje koje je poništeno sačinjeno je 2000. godine i njime se Opština Cetinje obavezala da Manastiru na ime naknade za manje vraćeno poljoprivredno zemljište ubuduće plaća godišnje iznose od 12.000 tadašnjih njemačkih maraka u mjesečnim ratama od 1000 maraka, prenosi Cetinjski list.
Navode da je u dokumentu u koji je RTV Cetinje imao uvid, precizirano da mjesečna rata iz stava 1 dospijeva na naplatu svakog prvog do petog u mjesecu.
Za kalendarsku 2000. godinu opština je prva tri mjeseca uplatila odjednom, a ostale mjesece shodno poravnanju, stav dva.
Članom četiri navedeno je da će „obaveze opštine trajati ubuduće“, ne navodi se rok samo se konstatuje da će uplate trajati „dok se ne promijene zakonski uslovi“.
Osim navedenog zaključeno je da se Cetinjski manastir na osnovu ovog poravnanja može uknjižiti kao vlasnik predmetnih nepokretnosti. Istovremeno, Opština Cetinje je oslobodila Mitropoliju crnogorsko primorsku SPC plaćanja komunalija za rekonstruisanu poslovnu stambenu zgradu na Cetinju, Njegoševa 73.
Sve u svemu, u pomenutom dokumentu stoji da se svakomjesečno vrši prenos sredstava sa računa Prijestonice u korist povjerioca u iznosu od 511,29 eura, što znači da je od januara 2000. godine do maja 2024. Prijestonica Cetinje na račun Mitropolije uplatila 143.672,49 eura.
U tužbi koju je podnijela Prijestonica, navodi se da se poravnanje ovakve sadržine nije moglo zaključiti i potpisati bez donošenja odluke Skupštine Prijestonice Cetinje, a posebno što je članom 9. Zakona o imovini propisano da o raspolaganjnu državnom imovinom odlučuje nadležni organ jedinice lokalne samouprave, ako zakonom nije drugačije određeno.
Pomenuti zakon i Zakon o lokalnoj samoupravi, kao materijalni propisi bili su na snazi u vrijeme zaključenja spornog poravnanja.
Nejasno je, kako navodi Cetinjski list, kako se moglo zaključiti poravnanje da opština Cetinje priznaje da su Mlini, tj „Skala“ i to katastarska parcela 1716 upisana u listu nepokretnosti broj 263 za KO Rijeka Crnojevića i parcela 1710 u listu nepokretnosti broj 232, svojina manastira, te da se manastir na osnovu poravnanja može uknjižiti kao vlasnik predmetnih nepokretnosti bez donošenja prethodne Skupštinske odluke.
U tužbi se navodi da je poravnanje zaključeno suprotno prinudnim propisima jer nije određen rok do kada se Prijestonica obavezuje da izvršava obaveze. Termin „dok se ne promijene zakonske obaveze“ je uopšten i neodređen a mogao bi značiti da nikada neće prestati što nije u duhu ni jedne zakonske norme.
Vlast je na Cetinju 2000. godine vršila koalicija DPS – SDP, nakon toga kormilo grada preuzima koalicija LSCG i SNP, a onda se ponovo na vlast vraća DPS, sve do novembra 2021. godine kada koalicija SDP i građani i Stara garda LSCG uz podršku URA-e i Demokrata vrši vlast.
Ovaj „detalj“, kako prenosi Cetinjski list, promakao je čitavoj plejadi gradonačelnika, Savu Parači koji je bio na čelu grada kada je potpisano poravnanje, Milovanu Jankoviću, pokojnom Miroslavu Vickoviću, Aleksandru Aleksiću, Miloradu Vujoviću, Aleksandru Bogdanoviću, Aleksandru Kašćelanu, a s obzirom na to da su se pare „skidale“ sa računa morali su znati za to.
Foto: Prijestonica Cetinje
